నామం | అంతరార్థము |
---|---|
క్షేత్రజ్ఞః అక్షర ఏవచ |
ఈ క్షేత్రాలన్నింటిలో జీవ రూపంగా ప్రవేశించి వీటిని గ్రహిస్తున్నది. క్షేత్రమంటే శరీరం అది బ్రహ్మాండమైనా కావచ్చు. పిండాండమైనా కావచ్చు. బ్రహ్మాండంలో హిరణ్యగర్భుడుగా - పిండాండంలో మన బోటి జీవులుగా అవతరించి చూస్తున్నదదే. అవతరించిందనగానే అది క్షరం కాదు మరలా - అక్షరమే. జారిపడనిదే. |
యోగః యోగ విదాం నేతా ప్రధాన పురుషేశ్వరః నారసింహ వపుః శ్రీమాన్ |
జారిపడినట్లు కనిపిస్తున్నదీ జీవుడు. ఈ జీవుడు మరలా దాన్ని అందుకొనే యోగం లేదా ఉపాయమదే. అదే యోగుల నందరినీ నడుపుతూ పోతుంది. ప్రధానమనీ పురుషుడనీ ఈశ్వరుడనీ సాంఖ్యులు వర్ణించే మూడు తత్త్వాలూ కూడా ఆ పరమాత్మే. నారమంటే జీవకోటి - సింహమంటే ఈశ్వరుడు. జీవేశ్వరులు రెండు రూపాలూ అదే. లేదా జీవభావాన్ని ధరించినదీ మరలా దాన్ని హింసించి (సింహ) ఈశ్వరభావాన్ని పొందేదీ అదే. అలాంటి శ్రీశక్తి ఉంది దానికి. అది దానికి నిత్యసిద్ధం. |
కేశవః పురుషోత్తమః |
అలాంటి శ్రీమంతుడు గనుకనే క+అ+ఈశ - బ్రహ్మ విష్ణు మహేశ్వరులనే సగుణ రూపంగానూ భాసించగలడు. లేదా పూర్ణమైన నిర్గుణ తత్త్వంగానూ నిలిచిపోగలడు. గుణ త్రయాత్మకంగా భాసిస్తే కేశవుడు. గుణాతీతంగా ఉండిపోతే పురుషోత్తముడు. |
సర్వః శర్వః శివః స్థాణుః |
సగుణంగా అది ఈ సర్వమూ అయింది. మరలా నిర్గుణంగా ఈ సర్వాన్నీ విదారణం చేసి (శూ విదారణే) శర్వమయింది. రెండూ తానేగనుక అది ఎప్పుడూ శివమే. శుభప్రదమే. దానికి భిన్నమని చూస్తేనే అశివం. భిన్నంగా కనపడటం కేవల మాభాసే. చలించనే లేదది. అచలం. స్థాణువంటే అచలమనే అర్థం. |
Page 9