నామం | అంతరార్థము |
---|---|
భ్రాజిష్ణుః భోజనమ్ భోక్తా |
ఈ చెప్పిన అన్ని దశలతో భ్రాజిష్ణు ప్రకాశిస్తూ ఇటు భోజ్యమైన ప్రపంచమై-అటు దీన్ని భక్షించే భోక్తా అంటే అన్నమూ అన్నాదుడూ రెండూ తానే అయి కూచున్నాడాయన. అన్న మంటే గ్రాహ్యం. అన్నాద అంటే గ్రాహకం. గ్రాహ్య గ్రాహకాలు రెండూ పరమాత్మేనని భావం. |
సహిష్ణుః జగదాదిజః |
అన్నింటినీ సహించే స్వభావమున్నవాడాయన. జగత్తుకంతా ఆదిలోనే సిద్ధమయి ఉన్నాడాయన. తనలో నుంచి జన్మించిన జగత్తును భరించటంలో ఆశ్చర్యమేముంది. |
అనఘః విజయః జేతా |
ఈ జగత్తునింతగా భరిస్తున్నా అనఘుడే, అఘమంటే అంటుకొనే దోషం, నిరాకారుడు గనుక దీని అంటు సొంటు లేదాయనకు. అదే ఆయన విజయం. దీనిచేత జితుడు కాడు, మీదు మిక్కిలి దీనికే జేత. |
విశ్వయోనిః పునర్వసుః |
విశ్వుడంటే జీవుడు. ఈ జీవుడికి యోని, వీణ్ణి సృష్టించినవాడని అర్థం. సృష్టించటమంటే వీడాయనకు విజాతీయుడు కాడు మరలా. ఈ జీవుడి రూపంలో పునః మాటి మాటికీ వసుః ఈ జరాయుజాది ఉపాధులలోకి వచ్చి నివసిస్తున్న వాడా ఈశ్వరుడే. |
ఉపేంద్రః | ఇంద్రుడంటే జీవుడు (ఇదం ద్రః ఇతి) ఈ జీవుడికి చాలా దగ్గరగా ప్రత్యగ్రూపంగా ఉన్నవాడు గనుక ఉపేంద్రుడాయన. |
వామనః ప్రాంశుః |
అయితే జీవుడు గుర్తించనంతవరకూ వామనుడు. హ్రస్వ మైనదా రూపం. గుర్తించే కొద్దీ పెరిగి పెద్దదై ప్రాంశువు అంటే అత్యున్నతంగా భాసిస్తుంది. |
Page 19