సచ్చిదాత్మకంగా కనిపించ వలసిన ప్రపంచం మరలా నామరూపాత్మకంగానే కనిపించటమన్న మాట. అప్పుడిక ఎంత మననం చేసి మనకు సుఖమేముంది గజస్నానం లాంటిదే అది. అంచేత దీనికి గూడా జవాబు చెప్పాలంటే నిది ధ్యాసనమనే మూడవ మజిలీకెదగాలి మనం. నిధ్యాతు మిచ్చా నిది ధ్యాసా తేదక దృష్టితో నిగా పెట్టి చూడటం. దేనిని దేనిలో, విశేష రూపాలుగా కనిపించే సకల పదార్థాలలోనూ సచ్చిద్రూపమైన సామాన్యాన్ని. నీటిలో లవణ రసం లాగా కలిసిపోయి ఉన్నదా సామాన్య మీ విశేషాలలో. లవణం నీటిలో కలిసిపోతే అది చేతికి తగలదు. కంటికి కనిపించదు. కేవలం నాలుక పెట్టి చూస్తేనే దాని నాస్వాదించ గలం. అలాగే ఇక్కడ కూడా సచ్చిదాకారమైన భావన ఏదున్నదో ఆ భావన లేదా ఆ దృష్టితో చూడాలీ విశేషాల నన్నింటినీ.
విశేషాలు విజాతీయలైతే సచ్చిత్తులు సజాతీయం. విజాతీయ భావన ఏమాత్రమూ మనసుకు రానీయకుండా తైల ధారావత్తుగా సజాతీయమైన ఆత్మ భావన చేస్తూ పోవటమే నిది ధ్యాసన. ఆత్మ భావన అంటే ఇప్పుడే చెప్పాము. లోకంలో ఏది చూస్తున్నా ఏది వింటున్నా ఏది ఆలోచిస్తున్నా అదంతా నా చిదాకారమే అట్లా మలుపు తిరిగి మడత పడి ముడత పడి కరుడు గట్టి చిత్ర విచిత్ర భంగిమలలో దృగ్రూపుడనైన నాకే దృశ్యంగా కనిపిస్తుంది.
Page 92
