మూర్తి అంటే సాకారం అమూర్తి అంటే నిరాకారం. సాకారంగా మానవుడు భావించే దంతా చివరకు నిరాకారమే. తత్త్వం మసలు నిరాకారమే. దాని కాకార మనేది ఒక అలంకారం అది ఉన్నా లేకున్నా అది మకుటం లేని మహారాజు లాంటిదే కనుకనే స్తోత్రంలో ఆది నుంచీ అను స్యూతంగా వస్తున్న మకుట మంతంలో కనపడకుండా పోయింది.
కనపడినా కనపడకున్నా నేను నేనే నని చెబుతూ మనలను హెచ్చరిస్తున్నాడు గురుమూర్తి రూపంలో దక్షిణామూర్తి. ఎక్కడా ఎలాగా గ్రంథారంభం లోనే వ్యాఖ్యాపీఠంలో కూచొని చేస్తున్నాడా హెచ్చరిక. అదీ మనకు వినవచ్చే భాషలో గాదు. మౌన వ్యాఖ్యా ప్రకటితమన్నట్టు మౌన భాషలో. అయితే ఏమిటా మౌన భాష, దాన్ని మన మెలా అర్థం చేసుకోవాలని అడిగితే మనవి చేస్తున్నాను. “భస్మ వ్యాపాండు రాంగః" ఆ పాద మస్తకమూ విభూతి ధారణతో తెల్లగా వెలిగిపోయే శరీరమది. “శశిశకల ధరః” శిరసుపైన చల్లని వెలుగులు వెదజల్లే జాబిల్లిని ధరించాడు. పోతే
“జ్ఞాన ముద్రాక్ష మాలా వీణాపుసైర్విరాజత్కర కమల ధరః” నాలుగు చేతులలో ఒకచేత జ్ఞానముద్ర ఒకచేత అక్షమాల మరొక చేత వీణాదండం ఇంకొక చేత పుస్తకం పట్టుకొన్నాడు. "యోగపట్టాభిరామ” యోగపట్టం కూడా ఉంది వక్షఃస్థలంలో వ్యాఖ్యా పీఠే నిషణ్ణః ఆచార్య పీఠంలో కూచొని “ముని వరనికరైస్సేవమానః ప్రసన్నః" ప్రసన్నమైన వదనంతో చుట్టూ చేరిన వసిష్ఠాది శిష్యులకు ప్రవచనం చేస్తున్నాడు.
Page 100
