ఆత్మ సంయమం
అయితే ఇలాంటి సర్వాత్మ భావం మానవుడికి సిద్ధించాలంటే దానికెంతో సాధన కావాలి. మానవుడు తన్ను తానే ఉద్ధరించుకోవాలి. ఆత్మ జ్ఞానం కలిగే వరకూ మనస్సును వశంలో ఉంచుకోవాలి. వీడు తన వీడు -పరాయి అనే భేద దృష్టి పనికిరాదు. సమదృస్టి నలవరుచు కోవాలి. అలవరుచుకోవాలంటే యమ నియమాదులు కొంత కాల మవలంబించాలి. యుక్తాహార విహారాదులు పాటించాలి. శరీరం స్వాధీనమైతే మనస్సూ క్రమంగా స్వాధీనమవుతుంది. మనస్సు అన్నిటికన్నా ప్రధానమైన సాధనం. దాన్ని తొందరపడకుండా నెమ్మదిగా ఆత్మ చైతన్యంగా మార్చుకోవాలి. అది ఆత్మగా మారి నిశ్చలమైతే చాలు. అదే సర్వవ్యాపకమైన బ్రహ్మం. అప్పుడన్ని పదార్ధాలలో తన ఆత్మే. ఆత్మలోనే సమస్త పదార్ధాలూ దర్శనమిస్తాయి.
అయితే మనసనేది చంచలం కదా. అది మనకు స్వాధీనమయ్యే దెప్పుడు. ఆత్మగా మారేదెప్పుడది. బేజారు పడరాదు. అభ్యాస మొకటి వైరాగ్యమొకటి. ఇవి రెండే -సాధనాలు దాన్ని వశపరుచుకోటానికి. మరి యావజ్జీవమూ అలాటి ప్రయత్నం చేస్తూ పోతే అది జీవించి ఉండగా
Page 45
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు