అలా కనిపించే సరికి కనిపించే ఒక్కొక్క రూపం మేరకే దించి అదే ఆత్మ అని భావిస్తున్నాము మనం. నిజానికీ రూపాలన్నీ దాని శక్తి విలాసాలే. దానికి వ్యతిరిక్తమైనవి కావవి. అందులోనే ప్రవిలయం Dissolve చేసి పట్టుకోవాలి. దాన్ని అలా చేయటానికి బదులు మనమేమి చేస్తున్నాము. దానినే ఈ రూపాలలోకి ప్రవిలయం చేసి లేని ఈ దేహేంద్రియాదులనే ఉన్న ఆత్మ వస్తువుగా దర్శిస్తున్నాము. ఇది ఎంత అన్యాయం. కేవలం తల్లక్రిందులుగా నడుస్తున్న వ్యవహారమిది. గ్రుడ్డివాళ్ల వ్యవహారం కన్నా గ్రుడ్డి వ్యవహారం.
ఇదే వ్యామోహమంటే మామూలు వ్యామోహం కాదు. మహావ్యామోహం. మామూలు వ్యామోహం లోకంలో ఒక వస్తువును చూచి మరొక వస్తువని భ్రమించటం. పోతే ఇది మొత్తం ఒక వ్యవహారాన్నే అంటే అనాత్మ ప్రపంచాన్నే ఆత్మ చైతన్యంగా అపోహ పడటం కాబట్టి అన్నిటికీ మించిన వ్యామోహమిది. అందుకే మహా వ్యామోహ మన్నారు. జన్మ జన్మల నుంచీ మనలను వెంటాడుతున్నది. వేటాడుతున్నది. ఎలా ప్రాప్తించింది మనకు మాయాశక్తి విలాస కల్పితమంటారు స్వామివారు. ఇంతకు ముందే ఒకచోట చాటి చెప్పారసలు మాయా కల్పిత దేశ కాలకలనా అని, ఆత్మచైతన్యానికే ఒక సహజమైన శక్తి ఉన్నది. అది దానిలోనే ఉద్భవమై దానినే పరిచ్ఛిన్నం చేసి చూపుతున్నది. చేయలేదు చేసినట్టు తోస్తున్నది మన దృష్టికి. మేఘ మండలం సూర్యమండలాన్ని కమ్మిందా, కమ్మినట్టు మన కనిస్తున్నదంత మాత్రమే.
Page 53
